سفر که گریه ندارد

آهو ندیده ای که بدانی فرار چیستصحرا نبوده ای که بفهمی شکار چیستباید سقوط کرد و همین طور ادامه داددریا نرفته ای بچشی آبشار چیستپیش من از مزاحمت بادها نگوطوفان نخورده ای که بفهمی قرار چیستهی سبز در سفید سفر که گریه ندارد...

امروز همه جا نشان از تو دیدم

برق چشمانت، لحن نگاهت، حرکات ارام

همانطور آرام وخسته

چقدر دلم برایت تنگ شده است

پاییز دلم را گرفت

زمستان همه ی جانم را

سفر که گریه ندارد...

دوباره همان دوچهار(۲۴)

خدایا مرا کجا رها کردی که هرچقدر میروم نمیرسم

سالها می گذرد و من سرجای خود ایستاده ام

تو کجای دنیای من ایستاده ای؟؟؟

چنان مرا پابند کرده ای که نه یارای رفتن دارم نه مردن

نه تو دنیای مرا عوض میکنی نه من میتوانم

چه کنم با پای بسته ای که تو برای من خواستی

من با این دنیایی که برایم ساختی چه کنم

حالا دوباره یک سال دیگر از عمر من میگذرد

روزهایی که نمیدانم کجا گم شان کردم

خدایا من با تو و دنیای تو چه کنم

 

سفر که گریه ندارد...